به گزارش خبرافلاک، این روزها در برخی از شهرها، سگ گردانی به تفریح جدیدی برای برخی افراد تبدیلشده است و با این اقدام در سطح جامعه به خودنمایی و فخرفروشی پرداخته و خود را نیز مدافع حقوق حیوانات تلقی میکنند.تابهحال نگهداری از سگ مربوط به روستا، باغها، حفاظت از گله و دام و… بوده که دارای محل نگهداری از سگ نیز بودند، ولی الآن این مسئله به داخل جامعه حتی در منازل و آپارتمانها سرایت کرده است.
مسئله سگ گردانی در جامعه شهری و مواجهشدن آن با کودکان، موجب به وجود آمدن ترسی در آنان میشود که در ادامه تبعات نامطلوبی را بر کودک خواهد داشت چراکه این ترس در کودکان بهمراتب بالاتر از بزرگسالان است.این موضوع در جامعه و شرع امری ناپسند بوده و از سوی قاطبه مردم امری ناشایست به شمار میرود چراکه حتی بعضاً حقوق افراد جامعه را زیر سؤال میبرد و موجب خسارات و تلفانی بر افراد جامعه میگردد.
سگ گردانی؛ حرکت ضداجتماعی و فرهنگی
جرم سگ گردانی در قانون
فرخشاهی، کارشناس مسائل حقوقی در گفتوگو با خبرنگار خبرافلاک، اظهار داشت: خطرات و مزاحمتهای متعددی را در راستای نگهداری از حیوانات خانگی برای مردم شاهد هستیم که درنتیجه آنها حقوق شهروندی و حقوق عموم مردم ضایع میشود.
وی افزود: بسیاری از مردم در پارکها و محیطهای عمومی مثل پارکها و تفرجگاهها به خاطر این موضوع احساس امنیت نمیکنند؛ بنابراین مهمترین موضوعی که ما به آن توجه کردهایم، مزاحمتهایی است که برای مردم ایجاد میشود و حقوق آنها تضییع میشود.
کارشناس مسائل حقوقی عنوان کرد: مطابق ماده ۲ قانون مجازات اسلامی جرم عبارت است از هر رفتاری اعم از فعل یا ترک فعل که قانون برای آن مجازات تعیینشده باشد؛ برای وقوع هر جرمی ۳ رکن اساسی لازم است: ۱٫ رکن مادی ۲٫ رکن معنوی ۳٫ رکن قانونی.
وی تصریح کرد: در مورد سگ گردانی ما یک رکن قانونی که سگ گردانی یا نگهداری از سگ رو جرم انگاری کرده باشد که ما بر اساس آن بتوانیم سگ گردانی را جرم دانسته، نداریم؛ پس در این مورد رکن قانونی تنها دلیل قانونی است که میتوانیم برای این مسئله بیان کنیم این است که اگر حیواناتی مثل سگ باعث ایجاد ترس و وحشت در دیگران بشوند یا به دیگر افراد خسارت وارد کنند، در این راستا بر اساس مبنای قانونی، صاحب حیوان را مسئول جبران خسارت و مستحق مجازات میدانیم.
وی افزود: با اقتباس از قوانین مدونه میتوان به بررسی این موضوع پرداخت؛ بر اساس مادهی ۶۸۸ قانون مجازات اسلامی هر فردی که سبب بروز عملی شود که تهدیدی راجع به بهداشت عمومی تلقی شود به حبس تا یک سال کیفر میشود.
فرخشاهی گفت: از طرف دیگر این دسته از اشخاص با این رفتارها نسبت بهسلامت جامعه تهدیدی را مرتکب میشوند و باعث بروز انواع بیماریهای مؤثر در جامعه میشوند مثل آلودگی محیط به سبب نجاست خود حیوان یا فضولات آن.
کارشناس مسائل حقوقی بیان کرد: با این وصف باید این دسته از اعمال را بهنوعی تجاوز به حقوق شهروندی در نظر بگیریم و امکان قرار گرفتن این اعمال در بخش رفتارهای مجرمانه که در ماده ۶۳۸ قانون مجازات اسلامی به آن اشارهشده است قرار میگیرد؛ در ماده مذکور اعمالی با این اوصاف باعث جریحهدار شدن افکار عمومی تلقی میشود یا به سبب بر هم خوردن نظم و آرامش عمومی میگردد و از آسیب بدنی به شهروندان جرم تلقی شده و برای آنهم مجازاتی در نظر گرفتهشده است.

عناصر قانونی
وی افزود: بر طبق ماده ۶۳۸ در قسمت تعزیرات قانون مجازات اسلامی تعیینشده است چنانچه شخصی بهطور علنی در اماکن عمومی و معابر تظاهر به عمل حرامی کند علاوه بر مجازات عملی که انجام داده به ۱۰ روز تا ۲ ماه یا شلاق تا ۷۴ ضربه مجازات خواهد شد. درجایی که مرتکب نسبت به عملی اقدام کند که ذات آن عمل دارای کیفر نباشد اما عفت عمومی را جریحهدار نموده است، فقط به حبس از ۱۰ روز تا ۲ ماه و یا ۷۴ ضربه شلاق کیفر خواهد شد.
فرخشاهی گفت: بر طبق تبصره ۲ ماده ۵۲۲ قانون مجازات اسلامی هم مقررشده است که حفظ و نگهداری هر چیز خطرناک یا وسیلهای که به دیگران آسیب وارد کند و شخص امکان حفظ و نگهداری به جلوگیری از آن صدمه را نداشته باشد این موضوع کوتاهی و تقصیر محسوب میشود و فرد ضامن تلقی خواهد شد. بر اساس مادهی ۶۱۹ بخش تعزیرات قانون مجازات اسلامی هم بیانشده که چنان چه شخصی در اماکن عمومی و معابر متعرض یا مزاحم زنان و اطفال بشود و یا با الفاظ و حرکات مخالف شئون و حیثیت به آنان توهین کند نماید به حبس از ۲ تا ۶ ماه و ۷۴ ضربه شلاق کیفر میشود.

کارشناس مسائل حقوقی بیان کرد: همچنین طبق مادهی ۵۲۲ و ۵۲۳ قانون مجازات اسلامی مالک هر حیوان اگر از حمله او آگاهی داشته باشد اما او را حفظ و از آن نگهداری نکند و آن حیوان به فردی آسیب و صدمه وارد کند ضامن تلقی میشود؛ درصورتیکه شخص حیوان خود را به فرد دیگری بسپارد و بداند که آن شخص قدرت حفظ آن حیوان ندارد و همین مطلب باعث بروز صدمه و آسیب به فرد شود، با عنایت به ماده ۵۲۲ و ۵۲۳ قانون مجازات اسلامی اگر سگ به هر سببی به سمت افراد پاس کند یا حملهور شود بهطوریکه ترس در شخص ایجاد شود مالک سگ تحت تعقیب کیفری واقع میشود و در بسیاری از موارد امکان دارد که این ترس اشخاص باعث قتل شود و همین موضوع قصاص صاحب سگ را به دنبال میآورد؛ خیلی از افراد هستند که فینفسه بودن کنار سگ میترسند که در این خصوص مالک سگ واجد مسئولیت کیفری خواهد بود.

کارشناس مسائل حقوقی گفت: طبق ماده ۵۰۱ قانون هرگاه کسی به روی شخصی سلاح بکشد یا حیوانی مانند سگ را بهسوی او برانگیزد یا هر کار دیگری که موجب هراس او میگردد مانند فریاد کشیدن یا انفجار صوتی انجام دهد و براثر این ارعاب، شخص بمیرد یا مصدوم گردد حسب مورد بر اساس تعاریف انواع جنایات به قصاص یا دیه محکوم میشود.وی افزود: مطابق نص صریح این مادهسگ داری یا سگ گردانی جرم نیست؛ اما اگر فردی، سگ را برای هراس دیگران یا حمله به انسانها برانگیزد، در صورت ورود صدمه به قربانی، فرد برانگیزاننده به قصاص یا دیه محکوم میشود؛ یعنی ممکن است فردی عامدانه و عالمانه به سگ خود دستور دهد به کسی حمله کند و با حمله سگ به قربانی، شخص تحریککننده حیوان، ممکن است به قصاص محکوم شود.
فرخشاهی گفت: طبق ماده ۵۱۲، هرگاه شخصی در محلهایی که توقف در آنها مجاز نیست، توقف نماید یا شیء و یا حیوانی را در این قبیل محلها مستقر سازد یا چیز لغزندهای در آن قرار دهد و دیگری بدون توجه به آنها در اثر برخورد یا لغزش مصدوم شود یا فوت کند یا خسارت مالی ببیند، شخص متوقف یا کسی که آن شیء یا حیوان را مستقر نموده یا راه را لغزنده کرده است، ضامن دیه و سایر خسارات هست.کارشناس مسائل حقوقی بیان کرد: در این ماده نیز روشن است اگر کسی، سگی را در قسمتی (مانند پیادهرو) از خیابان قرار دهد که مردم (مثلاً از روی ترس) مجبور شوند از مکان ناامن دیگری (مانند سوارهرو خیابان) عبور کنند و در حین عبور صدمه ببینند، صاحب سگ، مسئول جبران خسارات فرد بزه دیده است.
وی گفت: ماده ۵۲۲ و تبصره آن بهروشنی درباره کسی که سگ خود را به خیابان میآورد و سگ به دیگران حمله میکند، مصداق مییابد. در تبصره این ماده بهروشنی عنوانشده اگر کسی سگ خود را به خیابان بیاورد و توان کنترل آن را نداشته باشد، «مقصر» شناخته میشود، یعنی مانند آن است که عمده سگ را برای صدمه به دیگران، از خانه خارج کرده است.

این ماده میگوید: متصرف هر حیوانی که از احتمال حمله آن آگاه است باید آن را حفظ نماید و اگر در اثر تقصیر او، حیوان مزبور به دیگری صدمه وارد سازد، ضامن است. ولی اگر از احتمال حمله حیوان آگاه نبوده و عدم آگاهی ناشی از تقصیر او نباشد، ضامن نیست.
فرخشاهی بیان کرد: متأسفانه در این امر جای خالی یک قانون مدونی که صراحتاً راجع به این موضوع تصمیمگیری کرده باشد بهوضوح دیده میشود؛ با توجه به اینکه در یک کشور اسلامی و خصوصاً در یک استانی که بیشترین تعداد شیعیان اثنی عشری در کشور را دارد، زندگی میکنیم و همهی ما ملزم به رعایت قوانین کشور و نیز خودداری از انجام عمل حرام هستیم و مطابق ماده ۶۳۸ قانون مجازات که تظاهر به فعل حرام را هم جرم تلقی کرده، بهصورت نامحسوس موضوع سگ گردانی را میتوانیم یکی از ابعاد مهم تهاجم فرهنگی بدانیم که درحالیکه تبدیلشدن به یک عرف و رفتار غلط در استان است.
کارشناس مسائل حقوقی بیان کرد: متأسفانه عدهای از مردم که دراینبین افراد مشهور و سلبریتی ها نیز مشاهده میگردد، سگ رو بهعنوان فرزند و یکی از اعضای خانواده خود بهحساب میآورند که این امر جای تأمل و ناراحتی دارد؛ برنامههای فرهنگی صحیح، مؤثر و رسانهها میتوانند بهعنوان مهمترین عامل مقابله با این امر مذموم غیرفرهنگی تلاش کنند.
به گزارش خبرافلاک، با توجه به اینکه سگ گردانی در جامعه معضلی است که سلامت و امنیت شهروندان را تهدید میکند، بایستی مسئولان ذیربط در راستای رفع این مشکل چارهجویی کرده و تمهیدات لازم را در این راستا بهکارگیرند.
انتهای پیام/
Friday, 19 August , 2022