به گزارش خبرافلاک؛ترک عمدی نماز از گناهان کبیره بوده و سبب خروج شخص از ذمه‌ی خداوند و رسول او می‌شود. امام کاظم(ع) فرمود: عمرو بن عبید از امام صادق‌(ع) در مورد گناهان کبیره پرسید. امام(ع) نیز برخی از گناهان را برشمرد و فرمود: «ترک نماز از روی عمد یا ترک یکی از آن مواردی که خداوند واجب کرده است جزو گناهان کبیره است؛ زیرا که رسول خدا(ص) فرمود: «مَنْ تَرَک‏ الصَّلَاهَ مُتَعَمِّداً فَقَدْ بَرِئَ مِنْ ذِمَّهِ اللَّهِ وَ ذِمَّهِ رَسُولِ اللَّهِ ص‏»؛هر کس نماز را عمدا ترک کند از ذمّه خدا و رسول و امانشان بیزاری جسته است.

بر اساس برخی از روایات معتبر گناه کسی که نماز را عمدا ترک کند، می‌تواند از زنا هم بالاتر باشد:

مسعده بن صدقه می‌گوید وقتی از امام صادق(ع) پرسیده شد که چرا به انسان زناکار کافر گفته نمی‌شود، ولی ترک کننده نماز کافر است؟ فرمود: زیرا انسان زناکار و امثال او به دلیل شهوتی که بر آنها غالب شده، مبادرت به این گناه می‌کنند، ولی ترک کننده نماز فقط به جهت خوار شمردن این عبادت الهی‏ آن‌را ترک کرده است.

اما روایت دیگری در این زمینه وجود دارد که سند آن به امامی نرسیده، بلکه مرفوعه و ضعیف السند بوده؛ و از این‌رو نمی‌توان به آن اعتماد و استناد کرد:

«مَنْ أَحْرَقَ سَبْعِینَ مُصْحَفاً وَ قَتَلَ‏ سَبْعِینَ‏ مَلَکاً مُقَرَّباً وَ زَنَی‏ بِسَبْعِینَ‏ بِکراً کانَ أَقْرَبَ إِلَی النَّجَاهِ مِمَّنْ تَرَک الصَّلَاهَ مُتَعَمِّداً؛ کسی که هفتاد قرآن را بسوزاند و هفتاد مَلَک مقرب را به قتل برساند و با هفتاد(زن) باکره زنا کند، از کسی که عمدا نماز را ترک نماید، به نجات خدا نزدیک‌تر است.

انتهای پیام/